Aunque foi ben certo que pésie as asembleias e a nosa insistencia na convocatoria, non fora demasiada xente , a imaxe que se deu de unidade sindical fora moi positiva.
Ruido fixemos dabondo, e de enterar, enteróuse todo quisque , sobretodo os seres verdes que ocupan as dependencias decisorias dos que nos dominan en esta augusta casa que, (non nos esquezamos: é a nosa vida).
Por iso, porque é a nosa vida a que está en xogo, rebelámonos contra eles, seres verdes e sedentos de mando: rebelámonos por querer xogar con o que nos é mais preciado: a vida e a nosa profesión de traballadores de Correos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario