xoves, 15 de novembro de 2012

MANIFESTO DO 14 DE NOVEMBRO





Querid@s  compañeir@s: 

O 29 de Marzo, ante o ataque brutal que supuxo a Reforma Laboral, os traballadores fixemos un Paro Xeral para enfrontarnos á política económica e antiobreira do goberno.

Xa dixéramos naquel momento que un paro de un día non ía ser dabondo, que o goberno non era máis que un lacaio obedente do capitalismo máis cobizoso e depredador e que só o mantemento da movilización podería torcer as intencións do goberno de seguir recortando os dereitos laborais e sociais, especialmente dos máis débiles.

Pasaron xa oito meses dende aquél día.
E qué pasou?

Hai un millón máis de parados, embargáronse 80.000 vivendas máis, arroxaron á miseria e á desesperación a centos de milleiros de persoas máis, reduciron as prestacións de desemprego, temos que pagar máis, xubilados incluídos, polas menciñas …. E así poderiamos seguir detallando todo o que este fato de bandoleiros está a facer contra os máis débiles e contra o pobo  traballador.

Tamén diciamos naquela ocasión que a única postura digna é a da loita, que se loitamos podemos perder, pero que se non loitamos perdemos seguro; que non podemos estarnos quedos mentres nos quitan o pan da boca e que só coa movilización  podemos intentar agarrar o futuro coas nosas propias mans.

Hai quen, nestes meses, fiou de que a solución ía vir dos circos electorais sen fiarse ds propias forzas do povo; outros, coma os sindicatos institucionalizados, estiveron dándolle voltas durante meses á movilización, agardando non se sabe qué.

A realidade é que cada día que pasa esténdese a inxustiza, a dor, o sufrimento e a miseria por todos lados.

Estes días está na prensa que o goberrno vai tomar medidas cos embargos; tamén a banca anuncióu cambios na súa política de rapiña. Estes cambios, por pequenos que sexan, non teñen nada que ver con que ao goberno ou aos banqueiros se lles abriran os ollos e descubriran de repente o sufrimento da xente.

É a movilización social, e non outra cousa distinta, a que está conseguindo os primeiros froitos neste eido.

Por iso, dende a CGT queremos facer unha invocación á esperanza, porque estamos convencidos  de que, desde a movilización e a unidade de acción daquelas organizacións que están despostas a loitar para acabar con este réxime de inxustiza e desigualdade, é posible transformar as cousas, é posible poñer no seu sitio a todos estes malfeitores e construír unha sociedade na que a dignidade dos traballadores non sexa pisada polas botas dos poderosos.

Por iso, a CGT chama á movilización permanente da sociedade, á insubmisión ante a inxustiza social, á fortaleza ante as medidas que estas hienas nos teñen preparadas, á solidariedade popular e a non transixir con aqueles que, dende as súas posicións de privilexio, sexan cómplices dos nosos verdugos.

Por todo iso berramos consecuentemente:

VIVA A MOBILIZACIÓN PERMANENTE !!!

VIVA A LOITA DA CLASE OBREIRA !!!

VIVA A FOLGA XERAL !!!



Ningún comentario:

Voceiro da CGT Correos A Coruña

Voceiro da CGT Correos A Coruña
Buzón rebelde